[Ettrich] znalazł się w wiedeńskiej restauracji "Stella Marina". Przy sąsiednim stoliku siedziała Isabelle, pogrążona w rozmowie z mężczyzną, który trzymał ją za rękę i zaglądał jej w oczy, usychając przy tym z tęsknoty. (...) Wokół szwargotano po niemiecku, Pavarotti śpiewał w stereo Nessun dorma, a sztuśce brzęczały na talerzach klientów wsuwajacych pyszne włoskie jedzenie.

"Stella Marina" to mała restauracja - jedno nieregularne pomieszczenie - intymna i przytulna.